NEDERLANDS

Er is iets vreemds aan de hand! Ik ben langzaam de resultaten van mijn verkenning van de Leica SL2 en de Summilux-SL aan het verwerken en stuit daarbij op merkwaardige resultaten. Het eerste, minder merkwaardige resultaat is het feit dat op de SL2 het Summilux-SL en het Summilux-M objectief praktisch gelijk presteren, althans in het midden en op de testkaarten die ik gebruik. Wel merkwaardig zijn de prestaties bij de verschillende diafragma-openingen. Al bij volle opening presteren beide objectieven al bijna zo goed als bij de midden diafragma’s waar normaliter de beste prestaties zijn te verwachten. De Summilux-M wordt herkend door de software van de SL2, omdat dit objectief al de elektronische identificatie heeft. Het vermoeden is nu sterk dat de software in de camera de prestaties opkrikt.Bij de M8.2 zijn de prestaties van de SX-M zoals verwacht: langzame stijging van volle opening to f/5.6 en daarna een afzwakking tot f/16.
Ook de vele recente en super-lichtsterke objectieven van Canon, Nikon en Panasonic (van 0.95 tot 1.4) vertonen bij volle opening bij testopnames opmerkelijk goede resultaten. Ondanks de vele lenselementen en de grotere diameter van de bajonet vatting lijken deze resultaten een beetje over-the-top te zijn. Omdat die moderne objectieven alleen op digitale en eigen merk camera’s passen is het niet na te gaan of en in hoeverre de software inderdaad de objectief ontwerpers een handje helpt. Het is niet uit te sluiten en zet vraagtekens bij de zogenaamde objectief tests van de tijdschriften en de vele bloggers.

ENGLISH

Something strange is going on! I'm slowly processing the results of my exploration of the Leica SL2 and the Summilux-SL and I'm encountering strange results. The first, less remarkable result, is the fact that on the SL2 the Summilux-SL and the Summilux-M lens perform practically the same, at least in the middle and on the test cards I use. What is remarkable, however, is the performance at the different apertures. Already at full aperture both lenses perform almost as well as at the central diaphragms where normally the best performance can be expected. The Summilux-M is recognized by the software of the SL2, because this lens already has the electronic identification. The suspicion is now strong that the software in the camera increases the performance. With the M8.2, the performance of the SX-M is as expected: slow increase from full aperture to f/5.6 and then a decrease to f/16.
The many recent and super bright lenses from Canon, Nikon and Panasonic (from 0.95 to 1.4) also show remarkably good results at full aperture in test shots. Despite the many lens elements and the larger diameter of the bayonet mount, these results seem to be a bit over the top. Because these modern lenses only fit on digital and proprietary brand cameras, it is impossible to determine whether and to what extent the software actually helps the lens designers. It cannot be ruled out and questions the so-called lens tests of the magazines and the many bloggers.